Tak Panowie, ten tekst jest dla Was, no i dla tych z nas którym się wydaje, że sąsiadka zawsze dochodzi, bo ściany dudnią co noc…
– Wiesz, ja to nigdy nie dochodzę. Z mężem znaczy, bo z Leszkiem…Boże, wystarczy, że mnie dotknie i zrywam podsufitkę.
– Jak to?
– No tak. Jednego kocham, a z drugim się …..
– Ale którego kochasz?
– Męża kocham, a ty myślałaś, że którego?
Potoki łez spływają jej po twarzy.
– Tylko, że wiesz, ja myślę, że on kogoś ma.
– Dlaczego?
– Agata, ja już sama nie wiem. Jestem zmęczona, zarobiona po uszy. Wracam do domu, padam na kanapę, a jak zasnę, to on nawet kocem mnie nie okryje. Nie obudzi, nie położy do łóżka. Jestem matką, żoną, bizneswoman i chuj wie czym jeszcze, a ja chcę być przez chwilę księżniczką.
– Ale on o tym nie wie?
– No nie. Zawsze wszystko na mojej głowie, zawsze za wszystkich o wszystkim myślę, a na końcu i tak moja wina. Ja już nie mam siły się starać. A z nim nawet w łóżku muszę się starać, bo jak nie dochodzę, to marudzi, że oziębła jestem. Wysyła do lekarza. A Leszka mam w dupie. On jest tylko dla mojej przyjemności… Dzieci rodzić mu nie będę, więc biorę co daje i mam go gdzieś.
– A z mężem?
– Uwielbiam kochać się z mężem, tylko jak on mi tak nagada, to już mi się nie chce. Nie chce mi się starać i nie chcę, żeby on się tak starał, bo to mnie zobowiązuje do efektu. Spinam się i napinam i myślę tylko: muszę dojść, muszę dojść, jeszcze ciut i się uda, bo on znowu będzie rozczarowany, odwróci się tyłkiem i pójdzie spać. Ja wiem, że on chce żeby było mi dobrze, ale mi jest dobrze do momentu, kiedy on pyta: doszłaś? Może faktycznie ze mną coś nie tak? No bo jak z Leszkiem dochodzę, a z mężem nie, to może z tym małżeństwem coś do dupy jest…

Fontanna łez przerywa rozmowę.

– Ale ja go kocham Agata! Ja chcę tylko żeby on się mną zaopiekował, docenił, przyniósł kwiatek. Mnie ten orgazm na chuj jest potrzebny. Naprawdę.

I tak sobie słucham tych wynurzeń i oczy mam jak spodki. Jedna taka to tylko na samym początku znajomości, no wiecie, te pierwsze dwa, trzy razy, kiedy skóra jeszcze parzy. Druga nigdy, przenigdy, choć dochodzi do czterdziestki, to w łóżku nie dochodzi wcale. Seks lubi, a i owszem. Uwielbia nawet, ale orgazm? Co to jest orgazm? Kolejna miała pierwszy dopiero po trzydziestce, jak przestała się przejmować i zaczęła bzykać dla przyjemności, nie dla miłości. Następna zawsze, ale tylko z tymi, których ma w dupie, bo wtedy nie martwi się o fałdy na brzuchu i rozmazany makijaż. Zero stresu. 100% egoizmu. No i jeszcze są te co zawsze, ale same.

Czytam więc poradniki, które technicznie tłumaczą orgazmy pochwowe, łechtaczkowe, a nawet sutkowe (ponoć jest 12 rodzajów). Omawiają też przewagę jednych nad drugimi. Czytam fora, na których młode kobiety opowiadają jak to one dochodzę same, ale nie chcą tego robić, bo ktoś im powiedział, że jak się tak nauczą, to już z facetem im się nie uda. Czytam jak to panowie pytają jak partnerkę doprowadzić, bo w sumie jest cudownie, ale ona nie dochodzi. Czytam, słucham, dumam i piszę, bo jak mnie coś poruszy, to muszę.

Kochani Panowie. Oto naga prawda o orgazmie. Naszym babskim oczywiście. On jest potrzebny, wręcz niezbędny…ale tylko wam. To jest wasze trofeum. Potwierdzenie waszej męskości. Niezbity dowód na to, że jesteście świetnymi kochankami. Im głośniejszy, tym lepszy, im więcej konwulsji, tym lepiej. Dlatego ściany dudnią co noc, a sąsiadka zastanawia się dlaczego ta za ścianą zawsze dochodzi, a ona nie… Kultowa scena z filmu “Kiedy Harry poznał Sally”, gdy Meg Ryan udaje orgazm przy stole powinna wam to uświadomić. Owszem, udajemy bo chcemy, bardzo chcemy zrobić wam przyjemność. Chcemy byście czuli się prawdziwymi samcami i mogli pochwalić przed drugim samcem, że wasza dupcia dochodzi zawsze. Ten drugi biedak biegnie do swojej i stara się jeszcze bardziej, a ona udaje jeszcze głośniej. I w końcu idzie do lekarza, który ma jej pomóc, bo ona kocha, uwielbia seks, ale NIE DOCHODZI. No i taka to głupia gra w staranie/udawanie.

Tak potrafimy. Prawie każda z nas, która zna dobrze swoje ciało, może nacisnąć właściwy guzik i mieć to krótkie spięcie. Nawet kilka razy pod rząd, nawet robiąc w myślach listę zakupów na jutro. Wszystko to sprowadza się jednak do prostej prawdy. Człowiek (w tym kobieta) jest stworzeniem, które do życia potrzebuje powietrza, pożywienia, wody, miłości i seksu. Negowanie którejkolwiek z tych potrzeb prowadzi do patologii. Pierwsze 3 potrzeby możemy zapewnić sobie same bez większego uszczerbku na zdrowiu psychicznym. Pozostałe dwie, to zupełnie inna bajka.

Kiedy nie kochamy i nie jesteśmy kochane seks nadal jest nam potrzebny, bo tak jesteśmy skonstruowane. Pod prysznicem raczej huśtać się godzinami same ze sobą w miłosnych uściskach nie będziemy. Trzeba jakoś poradzić sobie z napięciem, więc pstryk. Było miło, a teraz trzeba robić kanapki dla dzieci. A kiedy brak miłości dotyka nas w małżeństwie, w związkach, gdzie tej miłości najbardziej oczekujemy? No cóż, pozostaje prysznic, albo Leszek. Pstryk, napięcie zeszło, tylko dlaczego potem czujemy się tak bardzo niespełnione i samotne…

Ludzie niekochani umierają. Zostało to udowodnione naukowo. A gdy kogoś kochamy, chcemy i potrzebujemy bliskości, jedności, czułości i namiętności. Bez tego miłość nie przetrwa. Umrze. Dlatego się kochamy. Kochamy się, żeby być z kimś na 100%. Miłosna ekstaza trwa długo, orgazm krótko. Może być często, czasem, albo wcale, a jego obecność czy brak nie ma nic wspólnego ze spełnieniem i satysfakcją.

Droga Kobieto, przestań słuchać tej zza ściany, słuchaj siebie i kochaj się jak lubisz. Kochani Panowie, jak ta wasza dupcia tak ciągle dochodzi, to albo jest wyjątkowo utalentowana seksualnie, albo wokalnie, albo ma cię w dupie, bo kocha męża. Wiem, wywalam wasze teorie do góry nogami, ale może nareszcie zamiast kolekcjonować nasze orgazmy, zaczniecie cieszyć się tym naszym miłosnym pląsaniem.